انواع کار آفرینی

 بخش اول: انواع کار آفرینی بر اساس مالکیت کسب و کار

کار آفرین دولتی

زمانی که تامین کنندن و سرمایه گذار ما یک سازمان دولتی میباشد، کار آفرینی ما دولتی قلمداد خواهد شد

کار آفرین مشترک

زمانی که یک سرمایه گذار با یک سازمان دولتی یک کسب کار را با هدف کارآفرینی راه اندازی میکنند، کار آفرینی اشتراکی رخ دادن است

کار آفرینی دولتی

زمانی که یک سازمان یا نهاد دولتی اقدام به کار آفرینی میکند، کار آفرینی دولتی گفته میشود.

بخش دوم: انواع کار آفرینی بر اساس نوع کسب کار

1- کار آفرینی اجتماعی

در این مدل از کار آفرینی با بهره گیری از تمامی کار آفرینان به همراه دانش استارتاپها راهکارهایی را پیاده سازی میکنند تا مشکلات اجتماعی و فرهنگی در محیطهای مختلف را پوشش دهند. در کار آفرینی اجتماعی هدف اصلی ونهایی درآمد و پول نمیباشد بلکه به درآمد نیاز دارند تا اهدافی را که دارند عملی سازند.

مثلا کار آفرینی که برای افراد بیکار فعالیت دارد و دوست دارد که آنها را سرو سامان دهد، شاید این کار آفرین فروشگاه نیز داشته باشد اما هدف اصلی او درآمد زایی از طریق فروشگاه و خرج کردن این درآمد برای افراد بیکار و بی خانمان است. در اکثر کار آفرینی ها هدف اصلی رسید به پول و پولسازی میباشد اما در کار آفرینی اجتماعی هدف اصلی پول نیست.

کار آفرین تولیدی

در این نوع از کار آفرینی همونطور که از اسمش پیدادست به کارآفرینی گفته میشود که اقدام به تولید محصولی میکند، با توجه به خواسته ها و نیازهای که بازار دارد بستری را فراهم میکنند و با فراهم کردن منابع مورد نظر اعم از منابع مالی و منابع انسانی اقدام به تولید کردن محصول مورد نطر میکنند.

کار آفرین تجاری

این نوع از کار آفرینی هدف کارهای تجاری میباشد و به دنبال فعالیتهای هستند که در آن یک محصول را از تولید کننده یا کشاورز میگیرند و به دست مصرف کننده و خریدار میرسانند، این نوع از کار آفرینی حکم واسطه را دارد و ما بین تولید کننده و خریدار قرار خواهد گرفت.

 بخش سوم: انواع کار آفرینی بر اساس بزرگی کسب و کار

 با توجه به یک سری پارامتره که در نظر گرفته میشود کار آفرینی نیز بر اساس بزرگی و کوچکی کسب کار در هر کشوری بایکدیگر متفاوت است، نسبت به اندازه استارتاپی که شما قصد دارید آن را راه اندازی کنید کار آفرینی شما نیز دسته بندی میشود.

یک سری شاخصه وجود دارد که میتوان توسط آن مشخص کرد که یک کار آفرین در چه جایگاه قرار گرفته و دسته بندی میشود مثلا ظرفیت تولید، حجم سرمایه، تعداد کارکنان و کل دارآیی های استارتاپ. ولی مهمترین و بهترین عاملی که توسط آن میتوان از بزرگی و یا کوچکی یک استارتاپ کارآفرین مطلع شد تعداد نیروهای آن استارتاپ است، مثلا وقتی که اسم دیجیکالا می آید برای همگان واضح است که یک شرکت بزرگ است با تعداد زیادی نیرو . بر اساس آماری که مرکز آمار ایران ارائه داده است تمامی کسب کارها به چهار گروه تقسیم میشوند:

1- کسب کارهایی که بین 1 تا 9 نفر پرسنل دارند( این نو از کسب کارها جزو کارهای کوچک محسوب میشوند)

2- کسب کارهایی که بین 10 تا 49 نفر نیرو دارند( این نوع از کسب کارها جزو کارهای متوسط محسوب میشوند)

3- کسب کارهای که بین 50 تا 99 نفر پرسنل دارند ( این نوع از کسب کارها جزو کارهای متوسط محسوب میشوند)

4- کسب کارهایی که تعداد نیروهای آنها بیشتر از100 نفر میباشد( این نوع از کسب کارها جزو کسب کارهای بزرگ محسوب میشوند)

 بخش چهارم: انواع کار آفرینی از دیدگاه کلارنس دانهوف

با توجه به دیدگاه آقای (کلارنس دانهوف) کار آفرینی با توجه به ایده اشخاص به 4 گروه تقسیم میشوند، این دسته بندی را (کلارنس دانهوف) در سال 1949 زمانی که مشغول مطالعاتش درحوزه ی کشاورزی بود انجام داد. این دانشمند که ساکن امریکا بود اعتقاد داشت که کار آفرینان در اوایل رشد اقتصادیشان پشتکار و انگیزه کمتری دارند اما با رشد بیشتر و پیشرفتهای زیادتر انرژی و انگیزه آنان بالاتر خواهد رفت و اشتیاق بیشتری خواهند داشت، دسته بندی کار آفرینان از دیدگاه آقای( کلارنس دایهوف) به این صورت میباشد:

1 کار آفرینان خلاق

این کار آفرینان با خلاقیت و نوع آوری که در تولید کالا ارائه میدهند باعث میشوند که کالاهی جدیدی وارد بازار شود و روشی نوین را برای تولید آن ارائه خواهند داد و بازارهای جدیدی را شناسائی خواهند کرد، این نوع از کار آفرینی زمانی باید انجام شود که به رشد قابل توجهی رسیده باشیم و با ورود به جامعه رنگ تغییر و بهبودی ببخشد.

2- کار آفرینان منفعل

این دسته از کار آفرینان حاضر نیستند تغییراتی در کارشان حاصل کنند حتی اگر شرایط فوق به ضررشان باشد، استفاده نکردن از فرصتهای موجود در بازاز از خصوصیات این کار آفرینان میباشد و آمادگی ندارند که روش های کاریشان را تغییر دهند.

3- کار آفرین مقلد

این نوع از کار آفرینان بیشتر از ایده و ابداعاتی که توسط کار آفرینان دیگر داده میشود استفاده میکنند. و در واقع خود این افراد هیچ گونه نوآوری انجام نمیدهند و از روشهای دیگران بهره میبرند، کشورهای که توسعه یافته نیستند و از لحاظ تکنولوژی ضعیف محسوب میشوند مناسب برای کار آفرینان مقلد میباشند تا با کمک این کار آفرینان به رشد لازم برای صنعتی شدن برسند.

4- کار آفرین محتاط

این دسته از کار آفرینان فقط زمانی حاضر هستند از دیگران تقلید کنند که بدانند دیگر جایگاهی در بازار نخواهند داشت و شرایطشان به خطر بیفتد، کار آفرینان محتاط دارای بدبینی و احتیاط زیادی در انجام دادن کارهایشان هستند.

بخش پنجم: انواع کار آفرینی بر اساس اصول روانشناسی

1- کار آفرینی تکرو

این دسته از کار آفرینان همونطور که از اسمشان پیداست به صورت انفرادی و تنهایی کار میکنند و فقط درصورت نیاز چند نیرو را به خدمت میگیرند.

2- شرکای فعال

این دسته از کار آفرین نگاه شراکتی به کاری که انجام میدهند دارند و به صورت جدی و فعال در فعالیتهای کاری که میخواهند انجام دهند مشارکت میکنند.

4- خریداران

این دسته از اشخاص کار آفرین عادت ندارند که ریسک کنند و اید های را به عنوان استارتاپ ها ارائه دهند. این افراد بیشتر تمایل دارند که استارتاپهایی را که آینده خوبی را خبر میدهند خریداری کنند.

 5- چالشگران

این دسته از کارآفرینان به چالشهای کار آفرینی علاقه زیادی دارند و به محض به پایان رسیدن یک چالش به سراغ چالش بعدی میروند

6- کار آفرینان همیشگی

این دسته از کار آفرینان با کار آفرینی زندگی میکنند و کارافرینی پازلی از زندگی آنهاست و باید ساعاتی مشخص را به کار آفرینی بگذرانند.

بخش ششم: انواع کار آفرینی بر اساس جنسیت

وقتی که حرف از کار آفرینی به میان می آید شاید جنسیت معنی نداشته باشد و بازگو کردن آن خوشایند نباشد اما این مسئله واقعیت است و برخی از کشورهای در حال توسعه مکرر مورد استفاده قرار میگیرد، این نوع از کار آفرینی به 2 بخش تقسیم میشو :

1- کار آفرینی زنانه

در این نوع کار آفرینی کسب و کاری که مشغول به فعالیت است توسط زنان اداره و مدیریرت میشود و غالبا سرمایه گذاران آن زنان میباشند و اکثر کارکنان آن را زنان تشکیل میدهند.

2- کار آفرینی مردانه

 در این نوع کار آفرینی مدیریت کنترل و مالکیت صد درصدی کسب کار را آقایان بر عهده دارند.

بخش هفتم: انواع کار آفرینی بر اساس کاربرد و تکیه بر فناوری

1- کار آفرینی غیره فنی

در این نوع از کار آفرینان از علم و فناوری استفاده نمیشود و از روشهای سنتی برای کسب کارشان در بازار رقابتی استفاده میکنند، این نوع از کار آفرینان را غیره فنی مینامند.

2- کار آفرینی فنی

به آن دسته از کار آفرینانی که کسب کارشان را بر اساس تکنولوژی و صنعت بنا میکنند و در کارهای که انجام میدهند از فناوری و علم استفاده میکنند، کار آفرین فنی میگویند. روشهای جدید و نو آورانه جزو اولویتهای کار آفرینان فنی میباشد.

انتخاب بهترین روش و راه درست برای کار آفرینی

شما با خواندن این مقاله به فهم درستی از تعریف کار آفرینی خواهید رسید و انواع کار آفرینی را با توجه به جنس و نوع فعالیتش خواهید شناخت، ولی برای شما یک سوال شاید پیش آمده باشد و سوال این است ( از کدامین روشهای که در این مقاله به آنها پرداختیم باید پیروی کنید و کدام نوع از آن کار آفرینان باشید )؟

در پاسخ به این سوال باید بگویم که شما چه اهداف، چه نیازی، چه امکاناتی را دارید و با توجه به هر کدام آنها میتوانید در هر حوزه ای که دوس دارید فعالیت کنید، اینکه شما دوس دارید در کدامیک از حوزه های مورد نظر به کار آفرینی بپردازید در حقیقت نظر شخص شما است، با توجه به توضیحاتی که داده شد میتواند نسبت به شرایط بهترین انتخاب را داشته باشید .

سخن آخر

توجه داشته باشید که کار آفرینی و راه اندازی یک کسب کار نیازمند برنامه ریزی هدفمند همرا ه با سعی و تلاش فراوان میباشد تا مرحله به مرحله با موفقیت انجام شود، قبل از انجام هر اقدامی راجب کار آفرینی تحقیق و برسی های لازم را انجام دهید تا بعدا با مشکل مواجه نشوید.