- مقالات سئو
- url چیست؟ اجزای تشکیل دهندی url
url چیست؟ اجزای تشکیل دهندی url

url به کل آدرسی که در مرورگر برای مشاهده یک وب سایت و یا یک مسیر وارد میکنیم گفته میشود. در واقع url همان آدرسی است که نه تنها برای باز کردن وب سایت ها بلکه برای دانلود تصاویر، ویدئو، برنامه های نرم افزاری و انواع دیگر فایل ها استفاده می کنیم که بر روی یک سرور میزبانی می شوند. تصویر زیر به درک بهتر شما در این باره کمک خواهد کرد.
وب سایت ها بر اساس آدرسی که دارند در شبکه اینترنت پیدا خواهند شد و در واقع به هر وب سایت یک url اختصاص داده می شود که باعث میشود هم بازدید کننده ها و هم وب سرور ها بتوانند با سرعت و سریع آدرس سایت را پیدا کنند. انتخاب url های باید تا حد امکان ساده، مرتبط، متقاعد کننده ودقیق باشد که موجب می شود هم کاربران و هم موتورهای جست و جو متوجه آنها شوند. اگرچه url ها می توانند شامل اعداد هم باشند ولی بهتر است فقط از کلمات در url استفاده نمایید تا کاربران تجربه ی بهتری داشته باشند.
کلمه url به معنی مکان یاب همگانی منبع است که برگرفته است Uniform Resource Locator میباشد.
انواع url
آدرس های نامنظم(messy)
این آدرس درآمیخته با اعداد و حروف می باشد و هیچ معنی و مفهوم خاصی ندارد.
آدرس های داینامیک(dynamic)
نتیجه نهایی کوئری هایی می باشد که به پایگاه داده ارسال می شود و معمولا شامل عبارت هایی مانند( ؟ و =) می باشد.
آدرس های ایستا(static)
صرفا برای یک صفحه خاص در نظر گرفته می شود و بنا بر درخواست کاربر آدرس صفحه تغییری نمی کند.
آدرس های مخرب(obfuscated)
زمانی که کاربر روی این آدرس کلیک کند به وب سایت های مخرب هدایت می شود.
اجزای تشکیل دهنده url
پروتکل یا Protecol
با توجه به تصویر قبل https یک پروتکل میباشد که نشان میدهد مرورگر چگونه با سرور یا هاست وب سایت ارتباط برقرار میکند. به صورت معمول پروتکل هر سایت http می باشد که پروتکل https حالت امن آن است.
پروتکل هایی هم مانند mail to (پروتکل ایمیل) یا ftp (پروتکل انتقال فایل) وجود دارند که در مقالات قبلی در ارتباط با آنها کاملا توضیح داده شده است.
نام دامنه Damin Name
نام دامنه شناسه خاص برای سایت می باشد که شما را به یک صفحه هدایت می کند. معمولاً نام دامنه از دو بخش تشکیل شده است یکی خود نام دامنه مانند sitebaseo و دیگری پسوند دامنه مانند com.
پورت (Port)
در واقع پورتها درگاه هایی هستند جهت ارتباط با سرور یا هاست که برای پروتکل http به صورت پیش فرض عدد ۸۰ می باشد و چون به صورت استاندارد استفاده می گردد نيازی به نشان دادن شماره پورت در انتهای دامنه نیست. اما اگر وب سرور از پورتهای استانداردی در پروتکل http استفاده نکند به اجبار باید شماره پورت را نوشت مانند cyberisho.com:1234
مسیر یا (Path)
قسمت بعد از TLD میباشد (به عنوان مثال com.) و پورت را مسیر یا Path مینامند.
در واقع هر صفحه یا فایل شامل یک مسیر مجزا در وبسایت می باشد. مانند : cyberisho.com/about
پارامتر Parameters
گاهی در مسیر مقادیری مانند موارد زیر دیده می شوند که این پارامترها فهرستی از کلیدها و مقادیر خاصی میباشند مانند : Key0=value0&key1=value2?
لنگر (anchor)
زمانی از این مورد استفاده میشود که میخواهیم فرضاً درون یک صفحه از جایی کلیک کرده و به جای دیگر در همان صفحه برسیم. مانند دکمه بازگشت به بالا که در انتهای صفحه سایت ظاهر می شود. به عبارتی محتوای واقع در نقطه bookmarked شده را با این کار نشان می دهیم. این اتفاق هیچ گاه به سمت سرور ارسال نمیشود و درون مرورگر مدیریت می شود. با این کار معمولاً در انتهای آدرس url کاراکتر # قرار میگیرد.
سخن پایانی
در نگاه اول نشانه های اینترنتی پیچیده تر از دیگر اجزای وب سایت به نظر می رسد به همین دلیل آشنا کردن خود با اصول و ساختار اینترنت یک حرکت هوشمندانه است. URLیک سایت یک متن حاوی آدرس سایت است. url به گونه ای طراحی شده تا جایگزین اعدادی (آدرس ip) شود که کامپیوترها از آن ها برای ارتباط با سرورها استفاده می کنند، به عبارت دیگر URL فرم نوشتاری همان آدرس IP است. url ها همچنین ساختار فایل هر وبسایت را معرفی می کنند.